BLOEDZUS

Je kan niet naar haar kijken


en mij kennen


je kan niet


naar haar kijken


en weten wie ik ben.

Bloedzus, de nieuwe tekst van Jibbe Willems, is een scherpe, humoristische en muzikale voorstelling die het ontstaan en het wezen van polariteit onderzoekt. 

Als twee mensen genetisch identiek zijn en tot de pubertijd als twee druppels water op elkaar lijken; dan zal hun binnenwereld ook wel gelijk zijn. Of toch niet? Waardoor groeit een hecht tweemans-collectief uit tot twee totaal aan elkaar tegengestelde individuen, die elkaars bloed wel kunnen drinken?

Nooit eerder speelden Wendell Jaspers en Lotte Dunselman in dezelfde voorstelling. In Bloedzus brengt Madeleine Matzer, die eerder met beiden heeft gewerkt, hen samen.

Bloedzus is ontstaan vanuit de diepe overtuiging van regisseur Madeleine Matzer dat elk mens de hele dierentuin in zich heeft, het goede en het kwade, het hele scala van alle emoties, eigenschappen en neigingen. In comfortabele tijden laten we onze vriendelijke dieren naar buiten. Voor de gevaarlijke en gluiperige in onszelf schamen we ons. Die projecteren we liever op de ander, waardoor angst en wij-zij denken op de loer liggen. Wel zo overzichtelijk. In een tijdsgewricht waar individuen en groepen steeds meer tegenover elkaar lijken te staan, is deze voorstelling actueler dan ooit.