We hebben allemaal een onlosmakelijke behoefte aan verbinding. Zo is er iemand die ons oppakt wanneer we geboren worden en zijn er handen die ons dragen naar onze laatste rustplaats. Ons hele leven lang dragen we elkaar en raken we elkaar aan. Het is wellicht de meeste essentiële vorm van communicatie, onze touch.
De afgelopen jaren zijn we meer teruggeworpen op onszelf en heeft fysiek contact een nieuwe betekenis gekregen. Onze relatie tot de ander lijkt daarmee voorgoed veranderd. Wat is de aanraking die jou het meest is bijgebleven?
In One Touch onderzoeken vijf dansers de relatie tot zichzelf en de ander. In een constant spanningsveld laten ze drie belangrijke partner principes uit de dans zien: dragen, balanceren en vallen.
De verschillende relaties bewegen naadloos in elkaar over en nemen het publiek mee in verrassende vertellingen, waarin de dansers elkaar dragen, op elkaar balanceren en versmelten in elkaars armen. Een acrobatisch samenspel waarin vertrouwen, gelijkwaardigheid en vriendschap de basis vormen. Hoe kunnen de dansers loskomen van elkaar, zelfs wanneer er constant iemand op hen rekent? Kunnen ze ook verbonden blijven zonder fysiek contact?
Wat deel je van jezelf terwijl je contact maakt met een ander? In One Touch krijgen ego en rivaliteit een nieuwe betekenis binnen een concept dat gaat over vertrouwen en verbondenheid. We zien de worsteling van dansers die binnen een krachtenveld zoeken naar autonomie.
"Voor ons bestendigd dans een directe relatie van hart tot hart, ook wanneer het hoofd nog niet zo ver is." Isabel Meloen, Dramaturg |
Concept: Jasper van Luijk en Isabel Meloen Choreografie: Jasper van Luijk i.s.m de dansers Dans: Jefta Tanate, Lo Walther Boer, Mees Meeuwsen, Dovilė Krutulytė e.a. Compositie: Abdelhadi Baaddi |
Dans | Februari t/m April 2024 | Vlakke vloer |